Kuc Szetlandzki

Kuce szetlandzkie pochodzą z Wysp Szetlandzkich w północnej Szkocji.

Domena: Eukarionty (Eukaryota)
Królestwo: Zwierzęta (Animalia)
Typ: Strunowce (Chordata)
Gromada: Ssaki (Mammalia)
Rząd: Nieparzystokopytne (Perissodactyla)
Rodzina: Koniowate (Equidae)

Kuce szetlandzkie są małymi końmi, osiągającymi wysokość od 71 do 107 cm w kłębie. Mają krótkie, mocne nogi, grubą sierść i gęstą grzywę, co pomaga im przetrwać w surowych warunkach klimatycznych.

Są roślinożerne, jedzą głównie trawy, siano i pasze. Są znane ze swojej zdolności do przetrwania na skromnej diecie.

Kuce szetlandzkie są inteligentne, wytrzymałe i towarzyskie. Są również znane z niezależności i czasami upartości. Często wykorzystywane są jako zwierzęta pociągowe oraz w szkółkach jeździeckich dla dzieci.

Kuce szetlandzkie nie są zagrożone wyginięciem i są hodowane na całym świecie zarówno jako zwierzęta użytkowe, jak i towarzyszące.

• Mimo niewielkich rozmiarów, kuc szetlandzki potrafi udźwignąć nawet do 100 kg – czyli ponad połowę własnej masy ciała

• Jest jednym z najdłużej żyjących koniowatych

• Dzięki przyjaznemu usposobieniu często bierze udział w zajęciach z dziećmi, w tym w hipoterapii

• W kulturze Szkocji kucyki szetlandzkie od wieków odgrywają ważną rolę w pracy na farmach i w transporcie