Jak tybetański to duży ssak parzystokopytny, przystosowany do życia w ekstremalnych warunkach wysokich gór Azji Środkowej, głównie Tybetu i Himalajów. Jest jednym z nielicznych zwierząt gospodarskich, które mogą żyć na wysokościach powyżej 4000 m n.p.m.
Dzikie jaky są rzadkie i zagrożone wyginięciem, natomiast udomowione od wieków towarzyszą ludziom jako zwierzę juczne, mleczne, mięsne i futrzarskie.
Jaki tybetańskie występują głównie na Wyżynie Tybetańskiej i w górskich regionach Azji Środkowej, takich jak Nepal, Indie, Bhutan i Chiny.
Domena: Eukarionty (Eukaryota)
Królestwo: Zwierzęta (Animalia)
Typ: Strunowce (Chordata)
Gromada: Ssaki (Mammalia)
Rząd: Parzystokopytne (Artiodactyla)
Rodzina: Wołowate (Bovidae)
Jaki tybetańskie mają masywne ciało pokryte długą, gęstą sierścią, która chroni je przed zimnem. Mogą osiągać wysokość w kłębie od 1,6 do 2 metrów i ważyć od 300 do 1,000 kg. Mają długie rogi i ogon pokryty długimi włosami.
Jaki są roślinożerne. Żywią się trawami, ziołami, porostami i inną roślinnością górską. W warunkach domowych często jedzą siano i inne rośliny pastewne.
Jaki są dobrze przystosowane do życia na dużych wysokościach. Są używane przez ludzi jako zwierzęta juczne, dostarczają mleka, mięsa, wełny i skóry. Są spokojne i łatwe do oswojenia.
Jaki tybetańskie nie są zagrożone wyginięciem. Ich dzikie odpowiedniki są jednak uważane za narażone na wyginięcie.
Jak tybetański żyje na ekstremalnych wysokościach – nawet do 6000 m n.p.m. – głównie w:
Tybecie
Nepalu
Bhutanie
Indiach (Ladakh, Sikkim)
zachodnich Chinach
Dzięki gęstej sierści, dużej pojemności płuc i efektywnemu układowi krążenia, jak świetnie radzi sobie w zimnie i przy niskim poziomie tlenu.
Dzikie jaki (rzadkie) – większe, agresywniejsze, nieoswojone
Udomowione jaki – mniejsze, spokojniejsze, hodowane przez ludzi od tysięcy lat
Dzikie jaki są dziś zagrożone wyginięciem, głównie z powodu polowań i krzyżowania z formami udomowionymi.