Bernikla Rdzawoszyja

Zamieszkuje tundrę syberyjską na północnym wschodzie Europy i w Azji. Zimuje na wybrzeżach Morza Kaspijskiego oraz Morza Czarnego.

Domena: Eukarionty (Eukaryota)
Królestwo: Zwierzęta (Animalia)
Typ: Strunowce (Chordata)
Gromada: Ptaki (Aves)
Rząd: Gęsiowate (Anseriformes)
Rodzina: Kaczkowate (Anatidae)

Bernikla rdzawoszyjna to mała gęś o charakterystycznym wyglądzie. Ma czarne upierzenie z białymi paskami na twarzy i bokach oraz rdzawobrązową plamę na szyi. Osiąga długość ciała od 53 do 56 cm, a rozpiętość skrzydeł wynosi około 120 cm.

Bernikle rdzawoszyjne żywią się głównie roślinami, w tym trawami, ziołami i roślinami wodnymi. Zimą spożywają również zboża i inne rośliny uprawne.

• Gatunek wybitnie stadny – podczas wędrówek i zimowania tworzy duże stada

• W okresie lęgowym gniazduje w małych grupach, często w pobliżu ptaków drapieżnych (np. sokołów, sowów śnieżnych), które odstraszają lisy i inne drapieżniki od gniazd

• Silnie przywiązana do tradycyjnych miejsc zimowania i żerowania

• Czujna i głośna – wydaje wysokie, skrzeczące odgłosy

Bernikle rdzawoszyjne są klasyfikowane jako gatunek zagrożony (EN – Endangered) ze względu na utratę siedlisk, polowania i zmiany klimatyczne.

- Bernikle rdzawoszyjne są znane z długich migracji, pokonując tysiące kilometrów między miejscami lęgowymi a zimowiskami.
- Ich charakterystyczne ubarwienie sprawia, że są łatwo rozpoznawalne wśród innych gatunków gęsi.