Barwnica zwyczajna, znana również jako papuga wielobarwna, występuje w lasach deszczowych Nowej Gwinei, Moluków, północnej Australii oraz Wysp Salomona.
Barwnica zwyczajna, znana również jako papuga wielobarwna, występuje w lasach deszczowych Nowej Gwinei, Moluków, północnej Australii oraz Wysp Salomona.
Barwnice zwyczajne charakteryzują się wyraźnym dymorfizmem płciowym. Samce są jasnozielone z czerwonymi i niebieskimi akcentami, natomiast samice są czerwone z niebieskimi i purpurowymi piórami.
Długość ciała: ok. 35–40 cm
Rozpiętość skrzydeł: do 60 cm
Masa ciała:400–600 g
Ciało zwarte, ogon krótki, dziób mocny – przystosowany do rozłupywania twardych owoców
Barwnice żywią się owocami, nasionami, orzechami, kwiatami oraz nektarem.
W środowisku naturalnym żywią się:
owocami (zwłaszcza figowcami),
nasionami,
kwiatami,
nektarem,
pąkami liści W niewoli potrzebują bogatej w błonnik i wodę diety owocowo-warzywnej – brak dobrej diety może powodować problemy z upierzeniem i zachowaniem.
Barwnice są towarzyskimi ptakami, żyjącymi w grupach. Są aktywne w ciągu dnia, komunikują się za pomocą głośnych krzyków i innych dźwięków. W sezonie lęgowym samce wykonują pokazy lotu, aby zaimponować samicom.
W stadach to samica dominuje, a samce są bardziej ostrożne i uległe. Samica zostaje w dziupli i broni gniazda, a samce latają i przynoszą pokarm. To samica wybiera partnera i może mieć kilku „zalotników” opiekujących się nią jednocześnie – bardzo nietypowe wśród papug.
Przy dobrej opiece, w niewoli mogą żyć nawet 35–40 lat, czasem dłużej.
Gatunek ten jest klasyfikowany jako najmniejszej troski (LC – Least Concern) w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.
U tego gatunku samiec i samica wyglądają zupełnie inaczej – tak bardzo, że przez długi czas uważano je za dwa odrębne gatunki!
Samiec: jaskrawo zielony, z pomarańczowym dziobem
Samica: intensywnie czerwona i fioletowa, z czarnym dziobem
To unikat w świecie papug i w ogóle ptaków – zazwyczaj samce są bardziej kolorowe, tutaj jest odwrotnie.
Barwnice zwyczajne są popularne w hodowlach ze względu na ich zdolność do naśladowania dźwięków i mowy ludzkiej.
W naturalnym środowisku często można je spotkać w koronach drzew, gdzie szukają pożywienia i budują gniazda.
